girov

is. <fars.> köhn.

1. Borc alınan pul və s. müqabilində təminat üçün verilən şey. <Məşədi Cabbar:> Əgər mümkün olur isə; mənim üçün Hacı Rəhimdən min manat al, iki dükanım var, yanında girov olsun. M. F. A.. <Xudayar bəy Kərbəlayı Cəfərə:> . . Sən bir elə adam tap ki, mənə yeddi manat versin, mən onun yanında on yeddi manatlıq şey girov qoyum. . C. M..

2. Bir dövlət və ya təşkilatın öhdəsinə götürmüş olduğu iltizam və ya tələblərin yerinə yetirilməsini təmin etmək məqsədilə zorla tutulub saxlanılan adamı. <Qara Məlik> o tərəf-bu tərəfdə Nüsrəddinin adamlarını tutub girov saxlamağa başladı. M. S. O.. Bayındır xan <çapqınçıları> girov saxlamış, qıpçaqların əlini-qolunu bağlamışdı. M. Rz..